Wpływy środowiskowe odgrywają szczególną rolę w aktywnej mobilności, tj. w jeździe na rowerze i chodzeniu pieszo. Zwłaszcza piesi ze względu na małą prędkość poruszania się są stale narażeni na wpływ bezpośredniego otoczenia i odczuwają negatywne skutki środowiska, takie jak hałas uliczny czy ryzyko przestępczości. Bodźce środowiskowe w przestrzeni miejskiej wywołują zatem różne reakcje emocjonalne u pieszych i wpływają na ich samopoczucie psychiczne i fizyczne. W artykule wykorzystano metody ilościowe i jakościowe do zbadania, które obiektywnie mierzalne reakcje emocjonalne występują podczas pieszego przemieszczania się po Berlinie, jak są one skorelowane z przestrzenią miejską i w jakim stopniu reakcje fizyczne odpowiadają subiektywnej ocenie osób badanych. Wyniki wskazują, że szczególne emocje towarzyszą przekraczaniu dróg z sygnalizacją i bez sygnalizacji świetlnej wywołując stres nie tylko chwilowy, ale także na dłuższą metę. Podkreśla to po raz kolejny wpływ ruchu samochodowego na zdrowie w obszarze ruchu pieszego. Także orientacji w terenie towarzyszą emocje. W ich rozładowaniu może pomóc intuicyjne oznakowanie i prowadzenie po trasie przez kolory, a także występowanie obszarów zieleni i otwartych osi wzrokowych. Trzeba pamiętać, że większość emocjonalnych reakcji jest nieświadoma. W badaniu występuje więc problem subiektywności: mierzone reakcje emocjonalne niekoniecznie są zgodne z uczuciami, które są świadomie przeżywane psychologicznie. Co więcej, u kobiet uczestniczących w badaniu odnotowywano mocniejsze reakcje, podczas gdy u mężczyzn częściej deklarowane było dobre samopoczucie. Aby przezwyciężyć tego rodzaju ograniczenia należałoby poddać obserwacji i obiektywnym pomiarom większe grupy mieszkańców, zróżnicowane także pod względem społecznym oraz dokonać badań u poszczególnych osób w długim przedziale czasowym. Tylko wtedy można byłoby wyciągnąć ogólniejsze wnioski. Autorki sądzą, że pokazałoby to, iż kobiety inaczej reagują na swoje otoczenie niż mężczyźni. 'To musiałoby zostać odpowiednio uwzględnione w feministycznym planowaniu miast i transportu miejskiego, gdzie nacisk powinien zostać położony na bezpieczne przestrzenie miejskie'. ('Somit würde sich auch über messbare körperliche Reaktionen abzeichnen, dass Frauen anders auf ihre Umwelt reagieren als Männer. Dies muss in die feministische Stadt- und Verkehrsplanung entsprechend integriert und ein Fokus auf sichere Stadträume gelegt werden').